- παντοδήλητος
- -ον, Μαυτός που καταστρέφει τα πάντα.[ΕΤΥΜΟΛ. < παντ(ο)-* + -δήλητος (< δηλοῦμαι «πληγώνω, προξενώ βλάβη»), πρβλ. α-δήλητος, ξιφο-δήλητος].
Dictionary of Greek. 2013.
παντοδήλητος
Look at other dictionaries:
παντ(ο)- — και πανθ ΝΜΑ α συνθετικό πολλών λ. όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο θ. τής γεν. τού επιθ. πᾱς, παντός (και με τη μορφή πανθ αφομοιωτικά όταν το αρκτικό φωνήεν τού β συνθετικού δασύνεται) και έχει τη σημ. τού εξ ολοκλήρου, τού… … Dictionary of Greek
